به نقل از «همشهری آنلاین»

جهانبخش سلطانی: اذیت شده‌ام چون عضو هیچ گروه و دسته‌ای نبوده‌ام | «سرنخ ۲» ساخته می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۲۵۹۶۱

به گزارش همشهری آنلاین، جهانبخش سطانی در توضیح شرایط حاکم بر تولیدات سینمایی در سال های اخیر بیان کرد: این روزها ورود و حضور به عرصه تصویر بسیار سخت شده است. امروز برای کار کردن در سینما باید وارد باند شوید؛ این باندها جمعیتی هستند که در داخل خودشان کارها را انتقال می دهند؛ آنها هر هفته با هم جلسه دارند و از بین خودشان انتخاب می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در سال هایی که گذشت، بسیار اذیت شده ام. چون تاکنون عضو هیچ گروه، باند و دسته ای نبوده ام.

بازیگر فیلم سینمایی باشگاه سری (جمال شورجه ۱۳۷۷) در توضیح علت کم کاری خود گفت: دو سال پیش سریال کامیون را با مهدی هاشمی کار کردم و پس از آن قسمتی کوتاه از مردان آهنین را در اصفهان کار کردیم. اوسط امسال هم یک تله فیلم بود که در آن حضور داشتم اما در سینما کار خاصی به من پیشنهاد نشده است.

این هنرپیشه تلویزیون در پاسخ به این پرسش که به رغم عدم پیشنهادات سینمایی چرا هنوز پیشنهادات تلویزیونی داشته است، گفت: شاید چون آنها به من نیاز داشته اند. ضمن این که حضورم در این کارها هم این گونه است که خودم باید جذب شوم؛ مثلا در مورد سریال کامیون، مضمون را دوست داشتم و می دانستم که وقتی مهدی هاشمی هست، کار، ارزشمند است؛ البته نباید دور از ذهن داشت که نمی شود کاملا بیکار بود. چرا که در شرایط حاضر، مسائل اقتصادی شوخی ندارد و نمی شود با شعار زندگی کرد.

بازیگر سریال کامیون (مسعود اطیابی ۱۳۹۹) اظهار داشت: عدم حضور ما شاید فریادی برای گوش های کر باشد. یعنی نوعی از اعتراض عمیق اما اصلا گوششان بدهکار نیست و این واقعیتی انکارناپذیر است.

«سرنخ ۲» برای علاقمندان و طرفدارنش ساخته می‌شود

سطلانی تصریح کرد: پیشتر قرار بود حسن اکلیلی سریال ۷۰ قسمتی را در اصفهان بسازد و بودجه اش هم تامین شده است اما فعلا همه چیز به هم ریخته و قاعده بازی به هم خورده است.

وی تاکید کرد: قرار است اگر همراهی شود، سریال سرنخ ۲ را که مخاطبان بسیاری هم داشت و برای علاقمندان این سریال و قصه های مجید، داستانی خاطره انگیز (نوستالژیک) است، با نویسندگی و کارگردانی بهزاد خداویسی که نقش مصطفی را در این سریال بازی می کرد، بسازیم.

بازیگر فیلم سینمایی سرعت (محمدحسن لطیفی ۱۳۷۵) یادآور شد: فعلا یک قسمت ساخته ایم و ۲۰ روز را در اصفهان فیلمبرداری کردیم و به تهران آوردیم که به نهادهای مختلف نشان بدهیم تا ببینیم چه کسی حاضر به سرمایه گذاری است. این سریال به نام کیومرث پوراحمد است ولی ما در تولید آن تلاش داریم و خواستیم که نشان دهیم بدون ایشان هم می توانیم کاری در همان سطح و با محتوای ارزشی تولید کنیم.

بسیاری از آثار امروزی بزن در رو است

بازیگر فیلم سینمایی مهریه بی‌بی (اصغر هاشمی ۱۳۷۳) در توضیح این مطلب که چرا تولیدات تصویری دهه اخیر کیفیت دهه های قبل را ندارد، گفت: هنرمندان، دیگر نگاه عمیق به رخدادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ندارند و کسانی که اهل دل و معرفت هستند هم حضوری مستمر و عینی در تولید کارها ندارند؛ عمده کارها در سطح و برای سرگرمی ساخته می شود و دیگر هیچ هدفی ندارد. به همین علت است که به افرادی همچون بنده که ۵۰ سال است در این حرفه هستیم، بسیار سخت پیشنهاد کار می شود.

یک سریال ۷۰ قسمتی در اصفهان به من پیشنهاد شد که نرفتم. چرا که مانند بسیاری از آثار امروزی بزن در رو بود
بازیگر فیلم سینمایی افق (رسول ملی قلی پور ۱۳۶۷) یادآور شد: البته یک سریال ۷۰ قسمتی در اصفهان به من پیشنهاد شد که نرفتم. چرا که مانند بسیاری از آثار امروزی، بزن در رو بود؛ آثار امروز عمدتا چیزی به عنوان پیام و محتوا و ساختار ندارد و آرمان های فروخورده جامعه جایی در آنها ندارد.

سلطانی در توضیح چاره جویی برای افزایش کیفیت و محتوای آثار تاکید کرد: مسئولان باید بخواهند. یعنی باید مضامینی تصویب شوند و اجازه کار بیایند که محتوایی داشته باشند و فقط سرگرمی نباشد.

حضور ۲ اثر ایرانی در جشنواره فیلم هند عکس | ناگفته های ثریا قاسمی از کودکی و مادرش | من خیلی زود پیر شدم...

بازیگر فیلم سینمایی شرم (کیومرث پوراحمد ۱۳۷۰) گفت: زمان ما، کتاب از دست هنرمندان نمی افتاد و دائم در حال مطالعه بودند. در نتیجه کارهایی که به آنها پیشنهاد می شد، درخور توجه بود. همه دغدغه هنرمند باید جامعه و آرمان های فروخورده اش باشد؛ چیزی که امروز نیست.

وی بیان کرد: یکی از مشکلات فعلی ما این است که تصمیم گیرنده اصلی، سرمایه گذار است و چون او نگران بودجه اش است و می خواهد پولش برگردد، در نتیجه به چیزی توجه می کند که خوب فروخته شود.

جهانبخش سلطانی ( متولد ۱۳۳۰) بازی در تئاتر را از سال ۱۳۴۵ و به صورت حرفه ای زیر نظر مرحوم ناصر فرهمند و ماشالله وحیدی آغاز کرد. برای اولین بار در سال ۱۳۶۷ وقتی ۳۷ ساله بود، وارد سینما شد و دو سال بعد با سریال قصه های مجید اولین تجربه را در تلویزیون به دست آورد و با سریال مردان آنجلس در سال ۷۷ شناخته شد. سلطانی برای بازی در فیلم شرم، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۷۱ شد.

کد خبر 728343 منبع: ایرنا برچسب‌ها بازیگران سینما و تلویزیون ایران هوشنگ‌ مرادی کرمانی کیومرث پوراحمد

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون ایران هوشنگ مرادی کرمانی کیومرث پوراحمد بازیگر فیلم سینمایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۲۵۹۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف شگفت انگیز سرنخ‌های ژنتیکی افسردگی

فرارو- از توصیف تجربیات اصلی افسردگی تغییرات در انرژی، فعالیت، تفکر و خلق و خو بیش از ده هزار سال می‌گذرد. واژه افسردگی حدود ۳۵۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به چنین پیشینه طولانی‌ای ممکن است شگفت زده شوید اگر بدانید که متخصصان در مورد چیستی افسردگی و هم چنین درباره نحوه تعریف یا علت بروز آن با یکدیگر اجماع نظر ندارند. با این وجود، بسیاری از کارشناسان با این موضوع موافق هستند که افسردگی خانواده بزرگی از بیماری‌ها به علل و سازوکار‌های مختلف است. این امر باعث می‌شود تا  انتخاب بهترین درمان برای هر فرد چالش برانگیز باشد.

افسردگی واکنشی در برابر افسردگی درون زاد

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، یک استراتژی آن است که انواع فرعی افسردگی را جستجو کرده و ببینید که آیا ممکن است با انواع مختلف درمان بهتر عمل کنند یا خیر. یک مثال در این باره مقایسه افسردگی واکنشی با افسردگی درون زاد است. افسردگی واکنشی (هم چنین به عنوان افسردگی اجتماعی یا روانی نیز شناخته می‌شود) ناشی از قرار گرفتن در معرض رویداد‌های استرس زای زندگی است. این موارد ممکن است مورد تعرض واقع شدن یا مواجهه با از دست دادن یک عزیز باشد و یک واکنش قابل درک به یک محرک خارجی قلمداد می‌شوند.

در مقابل، افسردگی درون زاد (که به عنوان افسردگی بیولوژیکی یا ژنتیکی نیز قلمداد می‌شود) توسط چیزی در درون ایجاد می‌شود مانند ژن‌ها یا شیمی مغز. بسیاری از افرادی که به صورت بالینی در زمینه سلامت روان کار می‌کنند این نوع از تقسیم بندی را می‌پذیرند. با این وجود، پژوهشگرانی از دانشگاه سیدنی این تقسیم بندی را بیش از اندازه ساده قلمداد کردند. آنان به این موضوع پرداختند که ژن‌ها و رویداد‌های استرس زای زندگی ممکن است به صورت جداگانه در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند، اما همزمان با افزایش خطر ابتلا به افسردگی یک فرد با یکدیگر در تعامل هستند. شواهد نشان می‌دهند که در  قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زا یک جزء ژنتیکی وجود دارد. برخی از ژن‌ها روی مواردی مانند شخصیت یا کاراکتر تاثیر می‌گذارند. برخی از ژن‌ها بر نحوه تعامل ما با محیط تاثیر می‌گذارند.

در نتیجه، آن تیم تحقیقاتی در دانشگاهی سیدنی تصمیم گرفتند نقش ژن‌ها و عوامل استرس زا را بررسی کنند تا متوجه شوند آیا طبقه بندی افسردگی به عنوان واکنشی یا درون زاد معتبر است یا خیر. افراد مبتلا به افسردگی به پرسش‌هایی درباره قرار گرفتن در معرض رویداد‌های استرس زای زندگی پاسخ دادند. محققان دانشگاه سیدنی DNA نمونه‌های بزاق آن افراد را برای محاسبه مخاطرات ژنتیکی آنان برای اختلالات روانی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. سوال آنان ساده بود این که آیا خطر ژنتیکی برای افسردگی، اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی، اختلال کم توجهی – بیش فعالی* (ADHD)، اضطراب  و روان رنجوری* (Neuroticism) بر قرار گرفتن گزارش شده افراد در معرض رویداد‌های استرس زای زندگی تاثیر می‌گذارد یا خیر.

شاید بپرسید آن محققان چرا برای محاسبه خطر ژنتیکی اختلالات روانی در افرادی که پیش‌تر دچار افسردگی بودند به پژوهش پرداختند و کم و بیش بودن این واریانت در افراد مختلف متفاوت است. حتی افرادی که پیش‌تر به افسردگی دچار بوده اند نیز ممکن است خطر ژنتیکی کمی برای آن داشته باشند.  این افراد ممکن است به دلیل برخی علل دیگر دچار افسردگی شده باشند.

محققان دانشگاه سیدنی خطر ژنتیکی شرایطی به جز افسردگی را به چند دلیل بررسی کردند. نخست آن که واریانت‌های ژنتیکی مرتبط با افسردگی با افسردگی مرتبط با سایر اختلالات روانی همپوشانی دارند. نکته دوم آن که دو فرد مبتلا به افسردگی ممکن است واریانت ژنتیکی کاملا متفاوتی داشته باشند. بنابراین، محققان قصد داشتند شبکه گسترده‌ای برای بررسی طیف وسیع تری از واریانت‌های ژؤنتیکی مرتبط با اختلالات روانی ایجاد کنند.

اگر تقسیم بندی افسردگی به دو دسته واکنشی و درون زاد معتبر باشد انتظار می‌رود افرادی که مولفه ژنتیکی کم تری در افسردگی خود دارند (گروه واکنشی) رویداد‌های استرس زای زندگی را گزارش کنند. هم چنین انتظار می‌رود افرادی که دارای مولفه ژنتیکی بالاتری هستند (گروه درون زاد) رویداد‌های استرس زای کم تری را گزارش کنند.

با این وجود، پس از مطالعه بیش از ۱۴ هزار فرد مبتلا به افسردگی نتیجه کاملا برعکس آن چه انتظار می‌رفت حاصل شد. محققان دریافتند افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالاتری برای افسردگی، اضطراب، اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا اسکیزوفرنی قرار دارند می‌گویند که در معرض استرس‌های بیش تری قرار گرفته اند. مواجهه با حمله از طریق سلاح، تجاوز جنسی، سانح رانندگی مشکلات حقوقی و مالی و سوء استفاده و مورد بی توجهی قرار گرفتن در دوران کودکی در افرادی که خطر ژنتیکی بالاتری برای افسردگی، اضطراب، اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا اسکیزوفرنی داشتند شایع‌تر بود.

ژن‌ها چگونه نقش ایفا می‌کنند؟

خطر ژنتیکی اختلالات روانی حساسیت افراد را نسبت به محیط تغییر می‌دهد. دو نفر را تصور کنید یکی با خطر ژنتیکی بالا برای افسردگی و دیگری با خطر ژنتیکی پایین برای افسردگی. آن دو نفر شغل شان را از دست می‌دهند. فرد آسیب پذیر از نظر ژنتیکی از دست دادن شغل را به عنوان تهدیدی برای ارزش خود و موقعیت اجتماعی اش تجربه می‌کند. احساس شرم و ناامیدی در او وجود دارد. او از ترس از دست دادن شغل دیگر نمی‌توانند خود را مجبور کنند به دنبال شغل دیگری باشد. برای فرد دیگر از دست دادن شغل کم‌تر با چنین احساسی همراه است. آن دو نفر یک رخداد را به گونه‌ای متفاوت درونی می‌کنند و آن را به شکلی متفاوت به یاد می‌آورند.

خطر ژنتیکی برای اختلالات روانی همچنین ممکن است باعث شود افراد در محیط‌هایی قرار بگیرند که اتفاقات بدی در آن رخ می‌دهد. برای مثال، خطر ژنتیکی بالاتر برای افسردگی ممکن است بر عزت نقس تاثیر بگذارد و فرد را بیش‌تر در معرض روابط ناکارآمد قرار دهد که سپس تبدیل به روابطی بد خواهند شد.

مطالعه محققان برای افسردگی چه معنایی دارد؟

نخست آن که نتیجه مطالعه تایید می‌کند که ژن‌ها و محیط مستقل نیستند. ژن‌ها بر محیط‌هایی که در نهایت در آن زندگی می‌کنیم و بر رخداد‌های پس از آن تاثیر می‌گذارند. ژن‌ها هم چنین بر نحوه واکنش ما به آن رویداد‌ها تاثیر می‌گذارند.

دوم آن که نتیجه مطالعه محققان استرالیایی از تمایز بین افسردگی واکنشی و درون زاد پشتیبانی نمی‌کند. ژن‌ها و محیط‌ها تعامل پیچیده‌ای دارند. در اکثر موارد افسردگی ترکیبی از ژنتیک، بیولوژی و عوامل استرس زا است.

سوم آن که افراد مبتلا به افسردگی که مولفه ژنتیکی قوی تری در افسردگی خود دارند گزارش می‌دهند که زندگی شان با عوامل استرس زای جدی تری نشانه گذاری شده است.  بنابراین، از نظر بالینی افرادی که آسیب پذیری ژنتیکی بالاتری دارند ممکن است از یادگیری تکنیک‌های خاص برای مدیریت استرس خود بهره‌مند شوند. این ممکن است به برخی از افراد کمک کند تا در وهله نخست احتمال ابتلا به افسردگی را کاهش دهند. هم چنین، ممکن است به برخی از افراد مبتلا به افسردگی کمک کند تا مواجهه مداوم خود را با عوامل استرس زا را کاهش دهند.

اختلال کم توجهی – بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی است که با اختلال عملکرد اجرایی و علائمی همچون نقص در توجه و تمرکز، بی احتیاطی، بیش فعالی و تکانشگری که فراگیر، مخرب و در عین حال برای سن فرد غیرطبیعی هستند مشخص می‌شود.

*روان رنجوری یا روان آزرده گرایی یک تمایل طولانی مدت به یک حالت عاطفی منفی یا اضطراب است. روان رنجوری یک بیماری نیست بلکه یک ویژگی شخصیتی است. افراد مبتلا به روان رنجوری تمایل بیشتری به افسردگی دارند و بیش‌تر از دیگران احساس گناه، حسادت، عصبانیت و اضطراب می‌کنند.